- þú
- pron. pers., gen. þín, dat. þér, acc. þik; pl. þér или ér, gen. yðar, dat. и acc. yðrты* * *мест. ты; тж. -tu (после -t)г., д-а. þū (а. thou), д-в-н. dū, н., ш., нор. du; к лат. tu, р. ты
Old Norse-ensk orðabók. 2013.
Old Norse-ensk orðabók. 2013.